- oboeditio
- ŏboedītĭo ( obed- ), ōnis, f. [oboedio], obedience (post-class.):
per unius oboeditionem justi constituentur multi,
Vulg. Rom. 5, 19:ad justitiam,
id. ib. 6, 16; Ambros. de Fug. Saec. 2, 12 fin.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.